Hallo,
ik zit ook met wat angsten rondom HIV. Ik heb sinds 14 maanden een monogame relatie met mijn vriend. Natuurlijk hebben wij ook sex zonder condoom en ik heb nooit stil gestaan bij de risico's. Echter ben ik er pas over gaan nadenken nadat een vriend van ons besmet raakte met het virus. Toen werd ik bang en zelfs paranoïde. Ik heb mezelf nooit voor veel mensen blootgegeven dus de kans is redelijk klein dat er ik HIV zou hebben, echter weet ik helaas niet wat de ex van mijn vriend allemaal heeft uitgespookt (eventueel met of zonder condoom). Er hoeft maar een tussen te zitten met het virus, toch? Laat het feit nou meespelen dat ik mogelijk lijdt aan een soort van angststoornis waardoor het mijn gedachten nog sneller overneemt. Een paar dagen terug sprak ik met een meisje over HIV en t schijnt dat circa 40% van de HIV-patiënten in Nederland niet eens weet dat hij/zij besmet is. Dat was slag nummer 1. Daarnaast heb ik ooit gehoord dat 1 op de 20 homoseksuele mannen HIV heeft. Slag 2. Vervolgens lees ik ergens dat 2 tot 3 jongeren in nederland wekelijks te horen krijgen dat zij HIV-positief getest zijn. slag nummer 3... Sindsdien krijg ik het niet meer uit mijn hoofd en ik heb diezelfde dag naar de GGD gebeld om een afspraak te maken om mij te laten testen. Aankomende donderdag kan ik terecht voor een test en ik flip, terwijl ik mij niet eens zou gaan laten testen als dat ene gesprek met dat meisje niet was voorgevallen. Ik heb nooit echt zo`n groot risico gelopen dus ik vraag me soms af waar ik me druk om maak... en toch maak ik mezelf zo gek dat ik op een gegeven moment zelfs er van overtuigd ben dat ik het heb, terwijl ik niet eens klachten heb. Terwijl je ook leest dat mensen HIV hebben zonder het te weten. Mijn tip is niet teveel op internet zoeken, maar voor mij is het nu te laat. Wie herkent zich in mijn verhaal....??
ik zit ook met wat angsten rondom HIV. Ik heb sinds 14 maanden een monogame relatie met mijn vriend. Natuurlijk hebben wij ook sex zonder condoom en ik heb nooit stil gestaan bij de risico's. Echter ben ik er pas over gaan nadenken nadat een vriend van ons besmet raakte met het virus. Toen werd ik bang en zelfs paranoïde. Ik heb mezelf nooit voor veel mensen blootgegeven dus de kans is redelijk klein dat er ik HIV zou hebben, echter weet ik helaas niet wat de ex van mijn vriend allemaal heeft uitgespookt (eventueel met of zonder condoom). Er hoeft maar een tussen te zitten met het virus, toch? Laat het feit nou meespelen dat ik mogelijk lijdt aan een soort van angststoornis waardoor het mijn gedachten nog sneller overneemt. Een paar dagen terug sprak ik met een meisje over HIV en t schijnt dat circa 40% van de HIV-patiënten in Nederland niet eens weet dat hij/zij besmet is. Dat was slag nummer 1. Daarnaast heb ik ooit gehoord dat 1 op de 20 homoseksuele mannen HIV heeft. Slag 2. Vervolgens lees ik ergens dat 2 tot 3 jongeren in nederland wekelijks te horen krijgen dat zij HIV-positief getest zijn. slag nummer 3... Sindsdien krijg ik het niet meer uit mijn hoofd en ik heb diezelfde dag naar de GGD gebeld om een afspraak te maken om mij te laten testen. Aankomende donderdag kan ik terecht voor een test en ik flip, terwijl ik mij niet eens zou gaan laten testen als dat ene gesprek met dat meisje niet was voorgevallen. Ik heb nooit echt zo`n groot risico gelopen dus ik vraag me soms af waar ik me druk om maak... en toch maak ik mezelf zo gek dat ik op een gegeven moment zelfs er van overtuigd ben dat ik het heb, terwijl ik niet eens klachten heb. Terwijl je ook leest dat mensen HIV hebben zonder het te weten. Mijn tip is niet teveel op internet zoeken, maar voor mij is het nu te laat. Wie herkent zich in mijn verhaal....??
